Zjawisko suchego zębodołu najczęściej występuje po ekstrakcji zęba, zazwyczaj po usunięciu trzonowca. Objawia się głównie bólem i najczęściej pojawia się u osób, które nie dbały o higienę po zabiegu. W tej sytuacji miejsce po wyrwaniu zęba pozostaje bez osłony, często jest też pokryte wydzieliną o nieprzyjemnym zapachu.
Suchy zębodół – diagnoza
Doświadczony lekarz nie będzie mieć żadnych problemów z rozpoznaniem tego zjawiska. Do diagnozy wystarczy dokładna obserwacja jamy ustnej. Bardzo często wstępną diagnozę stawiają sami pacjenci, ze względu na pojawiające się objawy somatyczne. Nie należy jednak zapominać, że samodzielna diagnoza to nie to samo, co opinia lekarza!
Suchy zębodół – jakie objawy?
Objawy tego powikłania pojawiają się zazwyczaj kilka dni po zabiegu i mogą utrzymywać się nawet do dwóch tygodni. Najczęstsze objawy to:
- ból zwiększający się z każdym dniem,
- pojawienie się nieprzyjemnego zapachu z jamy ustnej,
- nieprzyjemny posmak,
- powiększenie węzłów chłonnych w okolicy jamy ustnej,
- stan podgorączkowy.
Jak leczyć suchy zębodół?
Najczęściej stosuje się płukanie zębodołu za pomocą soli fizjologicznej oraz strzykawki z grubą igłą. Po wykonaniu tej czynności należy osuszyć ranę za pomocą gazika oraz zastosować lek o działaniu przeciwzapalnym, np. aspirynę. Jest to metoda leczenia, którą po uzgodnieniu z lekarzem można stosować samodzielnie w domu.
Innym sposobem jest natomiast tzw. łyżeczkowanie zębodołu, czyli celowe pobudzenia tego miejsca tak, żeby wywołać krwawienie. Po tym powstanie skrzep, co pozwoli na szybsze gojenie rany. Taki zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, a następnie lekarz przepisuje silniejszy lek na receptę.
Jeśli zaniedbasz leczenie tej przypadłości, może doprowadzić to do powstania ropnia, który z kolei może rozprzestrzenić się na resztę zębów. Dlatego jeśli tylko zauważysz u siebie jakiekolwiek niepokojące objawy, udaj się do stomatologa.